Bibian

Soms schrijf ik ook wel eens verhaaltjes, waarbij ik via een random word generator wat woorden eruit laat komen. En met die woorden moet ik dan van mezelf een verhaaltje schrijven. Ik vind wel dat ik dan als het echt crap woorden zijn ik ze opnieuw mag doen. Meestal laat ik dan zo’n 8 woorden noemen en moet ik er zo’n 6 gebruiken.
Op die manier is ook onderstaand verhaaltje ontstaan.



Random woorden Maaltijd, herstel, stal, aansteker, mysterie, risico

Bibian was net herstellende van een zware griep die haar afgelopen week in huis had vastgehouden. Voor het eerst sinds het begin van de griep kon ze weer een fatsoenlijke maaltijd eten en ook binnen houden.
Ze woonde in een vrijstaand huis, zo’n huis dat vroeger een boerderij was, maar nu allang niet meer die functie had. Het was een wit huis, met een rieten dak. Ze had nog wel een flinke tuin om haar huis heen, maar vroeger waren het echt hectares. Haar grootouders hadden een melkveebedrijf en hadden dus meerdere weilanden waar de koeien graasden. De ouders van Bibian interesseerden zich niet zo in dat bedrijf en hadden een groot deel van de grond verkocht en ook de stallen waren grotendeels gesloopt.

Naast het huis stond nog wel één stal, waarin Winston, een zwarte Friese hengst en een kleine pony, Draak, stonden. Bibian genoot ervan om te kunnen rijden, met name op Winston, die was net zo lief als dat hij groot was. Daar tegenover had ze ook nog Draakjes, liefkozend Draakje. Draak was leuk om mee te wandelen, maar te klein om op te kunnen rijden. De naam Draak had hij met een met reden, hij bewees nog regelmatig dat hij die naam ook echt niet voor niets had. Draak was een Shetland pony van net een jaartje oud. Hij had veel te veel energie en als hij buiten was dan was het altijd eerst een half uur springen en gek doen, daarna was hij meestal het grootste deel van zijn energie wel kwijt en kon Bibian enigszins rustig met hem wandelen. En ook dan kon je rustig een uur of langer met hem wandelen zonder dat hij moe werd.

Bibian was erg blij dat afgelopen week Vera, een goede vriendin, ze wat beweging had gegeven. Zowel Draak als Winston werden onhandelbaar als ze hun energie niet kwijt konden.
Met Draak kon je nog gaan wandelen, maar op Winston moest je rijden. Dat was een hengst die graag voor je aan het werk ging, maar als hij teveel energie had, dan vond hij het ook erg leuk om te steigeren en te bokken.

Ze begon langzaam weer de oude te worden en besloot na het eten even bij de stal langs te gaan. Het was haar afgelopen week niet gelukt om dat kleine stukje dat de stal van haar huis af lag te wandelen. Ze had zo weinig energie gehad, dat in huis lopen al teveel was. Ze had de paarden gemist, normaal liep ze meerdere keren per dag bij ze langs om ze eten te geven, beweging te geven en gewoon wat aandacht te geven. Dat had ze afgelopen week echt wel gemist.
Winston hoorde haar al aankomen en begroette haar met enthousiast gehinnik. Snel liep ze verder om hem te knuffelen. Ze besloot om hem uit de box te halen om hem een poetsbeurt te geven. Vera had hem wel beweging gegeven door hem te longeren en hem in de stapmolen te zetten, maar had de tijd niet altijd gehad naast haar drukke leven om hem te rijden en te poetsen. Winston stond ontspannen te genieten van een poetsbeurt toen hij ineens wat onrustiger werd en naar iets leek te luisteren. Iets verderop werd ook Draak ineens onrustig. Bibian spitste haar oren, maar kon niet horen waardoor Draak en Winston onrustig waren.
Ze probeerde eerst Winston te kalmeren, want door zijn onrust was hij met zijn hoeven gaan schrapen over de grond, waardoor ze ook niet meer goed kon luisteren. Ineens gilde Draak. Snel rende Bibian naar hem toe en zag dat er vlammen in een hoekje van zijn box smeulden. In paniek pakte ze de emmer water van Draak en gooide dat over de vlammen heen. Met luid gesis en een hoop stoom doofden de vlammen. Gehaast haalde Bibian Draak uit de box en zette hem buiten aan het hek vast. Daarna haalde ze ook Winston uit de stal en zette hem ook buiten. Enigszins gerustgesteld dat haar paarden veilig waren ging ze op onderzoek uit waar die vlammen ineens vandaan kwamen. Terug in de stal vreesde ze toch dat de vlammen niet helemaal uit waren en begon ze de box van Draak uit te mestten, nadat ze eerst daar nog een flink aantal emmers water overheen gegooid had. Toen de box leeg was, vond ze in de hoek waar ze de vlammen zag een aansteker op de grond liggen. ‘Waar komt die vandaan?’ dacht ze. Zowel zij als Vera rookten niet. Bibian wist niet goed wat ze nou moest doen, ze bedacht zich pas dat ze misschien de brandweer en/of politie had kunnen bellen toen ze de aansteker al een tijdje in haar handen had gehad om hem van alle kanten te bekijken. Ze wist dat ze bijna alle bewijsmateriaal vernietigd of opgeruimd had, maar ze besloot toch de politie maar te bellen. De politie en brandweer waren redelijk vlot ter plaatse en deden uitvoerig onderzoek naar de oorzaak van de brand.
Zelf was ze vooral opgelucht dat ze vanavond besloten had om naar de paarden te gaan in plaats van nog wat verder uit te zieken op de bank. Ze wilde niet weten wat de gevolgen waren geweest als ze binnen was gebleven.
Enkele weken later hoorde Bibian dat er de aansteker waarschijnlijk de oorzaak van de brand was, maar hoe die aansteker in de box van Draak kon komen kon niemand haar vertellen. Dat zou voor altijd een mysterie blijven.