ElenaZoals je wellicht weet ben ik begin 2019 begonnen met een redelijk streng dieet. Via via ben ik bij een KPNI therapeut terecht gekomen, die me adviseerde mijn voeding redelijk drastisch om te gooien.
Ik noem het een dieet, omdat ik dat het makkelijkste woord vind om te gebruiken. Echter als je puur kijkt naar de woordbetekenis, een dieet is om af te vallen, daar deed ik het niet voor. Alleen weet ik zo snel geen beter woord. Lifestyle klinkt hip en trendy en daar deed ik zeker niet voor.
Kort heb ik daarover al wat genoemd in een eerdere blog. Ik dacht dat ik er al uitgebreider over had geschreven. Blijkbaar toch niet. Dan kort toch nog maar even mijn ‘dieetregels’ uitleggen wat ik wel en niet mocht en deels mag.
Het hele idee van dat dieet is dat het ontstekingsremmend werkt en mijn immuunsysteem weer tot rust brengt. En aangezien MS een auto-immuunziekte is, kun je wel stellen dat mijn immuunsysteem eerder te fanatiek is dan te lui. Dus voeding om dat fanatieke er wat af te halen was wat ik wilde proberen.
De dingen die ik bijvoorbeeld niet meer mocht waren:
– Gluten
– Aardappelen
– Soja producten
– Alles van zoogdieren
Klinkt op zich best overzichtelijk. Alleen ‘alles van zoogdieren’ is best heel veel. Het vlees, de zuivel, alles daarvan. En dan is er best veel van wat je eet van een zoogdier. Dus alle dierlijke zuivel viel af. En qua vlees bleef over gevogelte.
Praktisch gezien leek hetgeen ik nog wel mocht het meeste op het paleo dieet. Ik mocht nog wel af en toe rijst, dat mag binnen paleo eigenlijk niet. En binnen paleo mag je wel het vlees van zoogdieren (zuivel ook niet) en dat mag ik niet. Maar dat zijn dingen waar prima omheen te werken is.
En een paar maanden geleden was ik er klaar mee. Mijn idee was en van die KPNI therapeut aanvankelijk ook, door anders te gaan eten. Voeding die aansloot bij wat mijn lichaam nodig zou hebben, zou ik ook meer energie gaan krijgen. Dat leek aan het begin, zeg de eerste 1a 2 jaar dat ik deed, ook zeker zo te zijn.
Alleen de het laatste jaar, zoals je ook kon lezen in mijn vorige blog, ging die vlieger niet meer op. En kreeg ik ook steeds meer weerstand tegen dat dieet. De consequentie van dat dieet was namelijk ook, dat je drie keer per dag in de keuken stond wat te maken.
Energie was nou niet iets wat ik afgelopen jaar in overvloed had. Dus kwam het steeds vaker voor dat ik dan maar glutenvrije broodjes pakte, of maaltijden oversloeg. Dat is ook niet helemaal de bedoeling. Ergens had ik ook het gevoel dat het niet meer zo streng hoefde, dat mijn immuunsysteem ondertussen redelijk tot rust is gekomen.
Dus ik ging een deel loslaten. Ik eet nog steeds geen aardappel en nog steeds niets van zoogdieren. Maar ik eet wel weer gluten, dus brood en cruesli en ik eet ook sojayoghurt. Van mijn KPNI therapeut mag het een soort van. Ze heeft liever dat ik minder gluten eet, maar ze snapt het zeker wel en heeft gezien hoe het nu gaat ook geen reden om te zeggen “doe niet”. Haar advies is wel om qua soja het bij sojayoghurt te houden, omdat dat gefermenteerd is en dus makkelijker verteerbaar dan bv sojadrank en/of dingen als tofu.
Nu eet ik dus weer brood. En pizza. En pannenkoeken. En pasta. En heb ik dat toch ook wel gemist. Het maakt het leven in ieder geval weer een stuk makkelijker (en goedkoper). Voorheen maakte ik zelf cruesli van noten, pitten en zaden. Lekker. Maar ook behoorlijk rijk aan kcal. En iets met corona kilo’s die ook mij niet vreemd zijn.
Op dit moment voel ik me goed bij hoe ik nu eet en weet ik dat ik eigenlijk wat minder gluten zou moeten eten, dus ik ga wel kijken of ik een lekkere glutenvrije muesli/cruesli kan vinden. Dat is me namelijk nog niet gelukt. Glutenvrije ontbijtdingen hebben toch niet die lekkere bite en crunch in vergelijking met de reguliere dingen.
