ElenaWaar ik in november 2019 nog wat aarzelend schreef dat ik misschien maar aan plan B moest gaan denken, heeft de tijd me ondertussen ingehaald. Zoals in een eerder blog is het toch wat anders gelopen dan wat ik eind 2019 nog verwachtte en hoopte.
De uitkomst van het bezwaar is dat het UWV die ongegrond acht. Nou is de afdeling bezwaar een afdeling binnen het UWV, dus voor mijn gevoel ook een klein beetje partijdigheid / de slager die zijn eigen vlees keurt.
Wat zij vooral zeggen is “dat je energie zo wisselend is, dat komt doordat je de balans nog niet hebt gevonden”. Sja, zo kun je er ook naar kijken. Maar dan heb je niet goed gehoord wat ik zei. Een slechte nacht plan je niet, die heeft iedereen wel eens. Alleen heb ik daar een paar dagen last van, en de meeste anderen niet.
En wat ze zeiden “die 20 uur huishoudelijk werk die we zeggen dat zou kunnen… dat zijn maar theoretische voorbeelden, dat wilt niet zeggen dat je je dat daadwerkelijk moet doen”. Tot je een arbeidsdeskundige hebt die je gaat begeleiden, waarbij je sollicitatieplicht en acceptatieplicht hebt die zegt “die voorbeeldfunctie moest jij maar eens gaan doen”.
Het enige argument dat ik echt van ze kan begrijpen is dat ze zeggen (ik weet niet meer precies hoe dat verwoordt was) dat ik niet zeker kan weten dat ik die 20 uur in passend werk niet kan doen, omdat ik dat nog niet geprobeerd heb.
Ik kon nog naar de rechtbank, maar dan zit ik weer maanden in onzekerheid. Met een grote kans dat de uitkomst hetzelfde zou zijn. Dus dat heb ik niet gedaan.
En dan?
Ja dat was ook mijn gedachte. Want ja, het werk als arts lukt niet. Maar wat dan wel?
Toen bleek mijn werk ook aan zet. Dus kijken wat er nog mogelijk is binnen de organisatie. Maar ook spoor 2 is ingezet. En dat houdt in dat gekeken wordt naar de mogelijkheden buiten de organisatie.
Ondertussen de eerste paar afspraken gehad bij spoor 2. Waarbij niet alleen gekeken wordt naar wat ik nog zou kunnen, maar gelukkig ook naar of dat bij me past. Dat maakt dat ik er wel vertrouwen in heb. Niet perse in dat er wat gevonden wordt. Want dat kans dat het niet lukt is er nog steeds. Die van spoor 2 snapt wel dat een onvoorspelbare energie lastig is voor een werkgever. Ook als dat door een ‘slechte balans’ zou komen. Want pas na een tijdje werken kan die balans misschien wat minder slecht worden. Dus de eerste maand / maanden moet het werk daar wel mee overweg kunnen. En dan moet het ook nog iets zijn wat ik een soort van leuk vind, want anders loop je er ook op leeg.
De randvoorwaarden zijn niet heel eenvoudig.
Dus… plan B. Op naar een nieuwe toekomst. Voorlopig of voorgoed afscheid nemen van het beroep van arts. Mogelijk ook van de hele gezondheidszorg. Want ik hou op dit moment liever alle opties open, dan dat ik vind dat ik mijn registratie moet houden. Daarmee ben ik zeer beperkt in wat ik nog kan. Dus, alles ligt open. Spannend, eng. Maar ergens ook wel leuk. Benieuwd welke kant we opgaan. Links? Rechts? Nou haal ik die twee gelukkig regelmatig door elkaar, dus dat scheelt. Kaartlezen kan ik daarentegen dan weer wel 😉
