ElenaVoor de mensen met een elektrische fiets klinkt dat waarschijnlijk niet heel gek. Maar voor de mensen die gewoon zelf trappen even wat uitleg. Bij veel ebikes heb je 4 standen. Eco, Tour, Sport en Turbo. De ondersteuning bij de Turbo stand komt in de buurt van “je maakt een trap beweging en de fiets doet de rest”. De Tour stond is een beetje het standje voor als je gewoon op je gemakje wilt fietsen, maar je ook nog wel het idee wilt hebben dat je zelf wat doet. Sport is voor heuvelop. En Eco voor heuvelaf, of als je erg fanatiek toch wat wilt trainen, of je gewoon te koppig bent om het ding op Tour te zetten.
Sinds een half jaar heb ik ook zo’n fiets. Daar heb ik best wat drempeltjes voor over gemoeten voor ik aan mezelf wilde toegeven dat dat beter voor me was. In mijn hoofd was een ebike voor mensen die niet fit zijn en/of voor mensen die oud zijn. Ondertussen blijken er steeds meer jongeren op een ebike te fietsen en ben ik eigenlijk geen uitzondering. Tevens heb ik geleerd dat vriendlief gewoon heel hard fietst. Op zijn normale fiets, trapt hij rustig een tempo van 20km/u. Dat red ik niet, ook niet voor ik ziek werd. Dus nu verkoop ik die fiets aan mezelf met het idee “hij fietst gewoon te hard en die ebike maakt dat ik gezellig mee kan fietsen en we niet allebei ons steeds moeten aanpassen”.
Maar deze vergelijking kun je natuurlijk ook maken voor het leven. De meesten mensen leven in standje Turbo. Druk sociaal leven, kinderen, werk en ohja ook nog af en toe sporten. Deed ik ook, op het stukje kinderen na dan. Hoe vaak mensen als eerste antwoord op de vraag “hoe gaat het?” reageren met “druk druk druk.” Standje Turbo.
In welk standje leef jij?
Die vergelijking snapt iedereen wel. Maar wat zijn dan de andere standjes? Wat voor de een lekker rustig is, is voor de ander al standje Turbo. Dus eigenlijk is er geen absoluut iets dat zegt hoeveel afspraken in een week je moet hebben voordat je wisselt van standje.
Voor mijn gevoel leef ik op standje Tour. Op mijn gemak, niet teveel. Niet mezelf uitputten maar nog wel wat doen. Maar als ik soms van mijn omgeving hoor in welk standje zij denken dat ik leef, krijg ik heel wisselende antwoorden. Volgens sommigen doe ik te weinig en moet ik juist meer gaan doen. Is dat dan standje Eco? En anderen zeggen “ik word al moe als ik jou agenda zie”. Maar die realiseren zich denk ik niet dat in de tijd dat zij op kantoor zitten ik thuis op de bank zit niets te doen. En naast een drukke kantoorbaan met een paar kinderen, kan een agenda met 2a3 afspraken al als heel druk voelen.
