Natuurlijk heb je op bovenstaande niet altijd invloed. Soms weet je niet of mensen besmettelijk zijn, ofwel omdat ze nog geen klachten hebben, ofwel omdat je ze niet kent en dus ook niet weet of ze ziek zijn. En ook omdat ook als je bij een ziek iemand in de buurt bent de kans niet 100% is dat jij ook ziek wordt.
Dus ontlopen of ziek worden is wat te kort door de bocht.
Maar wat wil ik dan met die titel zeggen?
Ziek worden vind doorgaans niemand leuk. Tenzij je echt een bloedhekel hebt aan je opleiding / werk en je liever ziek thuis bent, maar dan zou ik zeggen “zoek ander werk / opleiding”.
Dus ook ik ben liever niet ziek. Daarin geen verschil met andere mensen.
Waar wel een verschil in zit, is hoe mijn lichaam reageert als ik ziek ben. Of even iets breder trekkend, hoe MS reageert als het lichaam ziek is. En dat geld dus voor iedereen met MS. De MS houdt blijkbaar niet van ziek zijn. Ooit las ik een blog van iemand die haar MS een naam had gegeven “Marie-Sophie” en daar een soort kleuter van had gemaakt. Met het idee de kleuter is altijd bij je, soms lief en spelend, en soms ontzettend lastig. Met andere woorden, soms heb je goede dagen en soms heb je slechte dagen.
Die MS kleuter heeft alleen een bloedhekel aan ziek zijn. En vind zichzelf dan ontzettend zielig. Ook als de eigenaar van die kleuter daar een ander idee bij heeft. Dus wat gebeurd er als iemand met MS ziek wordt. Alle energie gaat naar de ziekte (griep / verkoudheid / of wat dan ook), waardoor er geen energie meer overblijft voor de andere dingen. Ook niet voor het omgaan met de handicaps van die kleuter.
Dus voor de mensen die evenwichtsproblemen hebben door de MS, maar daar weinig last meer van hebben. Op het moment dat ze ziek zijn, komen die problemen weer veel meer naar boven. Zelfde met gevoelsstoornissen, krachtproblemen, problemen met de ogen enz enz enz.
Ook bij iets simpels als een blaasontsteking of een verkoudheid. Wat doorgaans toch beperkt blijft qua klachten tot een vrij klein stukje van het lichaam. Bij iemand met MS kan zoiets ‘simpels’ er dus voor zorgen dat die persoon een paar dagen (of zo lang het ziek zijn duurt) aan de bank gekluisterd is.
In mijn geval dus ook. Als ik ziek ben, ook als ik er weinig last van heb (bv milde verkoudheid), ben ik MOE. En dat is frustrerend, dat een simpel iets je al zo moe kan maken dat je ongeveer de deur niet meer uit komt.
Daarom maak ik bewust de keus om als er zieken in mijn omgeving zijn, afstand te houden en meestal ook niet langs te gaan. Jammer, vervelend, niet leuk. En natuurlijk weet ik het niet altijd en denk ik soms ook bij een verkoudheid van iemand anders “het zal wel”, maar als iemand echt ziek is en die persoon er al echt last van heeft.
Mij zie je dan niet. Want als die persoon al zo lang klachten heeft, dan kom ik die periode dus niet meer uit bed / van de bank.
Ik maak dus de keus om echt ziek worden te proberen te ontlopen. Mijn energie is al laag en het is het me dan doorgaans niet waard om 1a2 weken niet het huis uit te kunnen voor een paar uur gezelligheid. Die gezelligheid kan ook worden uitgesteld. Die 1a2 weken niets waard zijn, die sla ik liever over.