ElenaDeze uitspraak heb ik niet zelf verzonnen. Helaas. Maar hij klopt wel.
Maar wat wil ik er nou mee zeggen. En vooral, waarom haal ik die quote nu aan.
Wat ik vaak merk sinds ik MS heb is dat mensen anders naar me kijken. Minder vertrouwen in me hebben. Minder het gevoel hebben “dat kan ze”. Meer denken “moet ze dat wel wel doen?”
En ik snap die twijfels en gedachten echt wel. Geloof me, die heb ik zelf ook.
De keerzijde daarvan is echter dat de kans er ook is dat je niets meer probeert. Of maar half. Dat is wat ik merk dat er bij mij en ook mijn omgeving gebeurd.
Voor de mensen die mij niet kennen, ik heb best een druk en actief hoofd. Dus het afgekeurd zijn en vooral thuis zitten, is lastig. Mijn hoofd zoekt dingen die ik wel nog kan doen. Zoals ik in het blog over “je kunt niet altijd 6 gooien” al aanhaalde, wil ik nougat maken, websites bouwen, coaching/Reiki geven, houtbewerking enz doen. En had ik het in die blog over de twijfels of ik dat wel kan. Of ik het wel moet proberen.
Die twijfel wordt deels gevoed door de omgeving, heel veel mensen reageren (kort door de bocht) niet echt positief als ik uit dat ik, ondanks dat ik ben afgekeurd, toch wat wil proberen te doen. Vanuit alle goede bedoelingen, daar twijfel ik geen seconde aan. Vanuit alles om me te beschermen tegen de muur aan lopen, tegen de teleurstelling dat het toch niet lukt. Of misschien zelfs, dat het alweer niet lukt. En dat snap ik volkomen.
Wat ik ondertussen merk dat er ook gebeurd is dat ik in mijn hoofd aan de ene kant wel dingen wil, maar aan de andere kant ook niet durf. Niet durf uit angst. Angst voor weer teleurstelling. Angst dat het niet lukt. Angst om mensen (klanten) teleur te stellen. En daar is bepaald spreekwoord voor…
Angst is een slechte raadgever
Die angst leverde ook deze blog op. Bijna een soort verantwoording over mijn energie. Of het soms afwezig zijn van energie. De angst levert me dus ook stilstand op. Want bij alles wat ik kan doen stel ik (of de omgeving) wel de vraag “lukt dat wel”.
De keerzijde van die angst is dus ook dat ik niet de ervaring heb dat dingen wel lukken. Dat ik niet de energie boost krijg dat dingen wel lukken. Niet het stukje vertrouwen in mezelf terugkrijg dat ik het wel kan.
En daarmee blijf ik in een soort van ‘wachtstand’ staan. Hopen dat het beter word en ik dan wel durf te beginnen. Maar dan kun je lang wachten.
Moed is de bereidheid bang te zijn en het toch te doen
En wat als het nou wel lukt?
Of je begint eraan en het lukt nog niet, met de nadruk op nog.
Als je dan een keer laag in je energie zit, gun jezelf en je lijf dan even rust…. En als dat betekend dat je dan iemand moet afbellen die helemaal vanuit het westen van het land naar je toe zou komen…… Nou en?!
Gun jezelf de ruimte om het ook een keer niet te laten lukken.
[…] uitspraak waar ik een vorig blog mee afsloot is nu de titel van de nieuwe. Maar wat bedoel ik er eigenlijk […]
[…] uitspraken ik het heb, verwijs ik even naar deze 2 blogs die ik daar eerder over heb geschreven.Spring in het diepe want het ondiepe doet pijn.Moed is de bereidheid bang te zijn en het toch te […]