ElenaNou, om te voorkomen dat mensen tegen me gaan lopen zeuren. Nee geintje. Hoewel dat soms wel een niet heel vervelend gevolg ervan is als ik mijn grote koptelefoon op zet.
Maar zoals ondertussen duidelijk is uit eerdere blogs neem ik aan, heb ik last van chronische vermoeidheid. Dat je daar last van hebt in je dagelijks leven moge ook duidelijk zijn. Wat echter ook een keerzijde is waar ik gaandeweg ben achter gekomen is dat ik ook meer last heb van omgevingsgeluid. Geroezemoes om me heen.
Ik noem het vaak maar prikkelgevoeligheid. Ik realiseer me echter ook dat dat tegenwoordig een soort modewoord lijkt te zijn. Alleen hoe moet ik het dan noemen?
Blijkbaar heeft mijn hoofd moeite gekregen met het filteren en negeren van geluiden die niet nodig zijn om te verwerken. Zoals het gebabbel van andere mensen in een restaurant (mensen die niet aan de eigen tafel zitten).
Dit is trouwens iets waar bv ook mensen met autisme, ptss, depressie vaak last van hebben. Die kunnen vaak dat ook niet filteren, andere onderliggende oorzaak. Maar levert wel dezelfde problemen op.
Door het opzetten van een koptelefoon help ik mijn hoofd met filteren. Zeker als die koptelefoon Active Noice Cancelling heeft (ANC in vervolg van dit blog). Dat houdt in dat de koptelefoon software heeft waardoor die achtergrond ruis wegfiltert en ik die dus niet meer hoor. Als er iemand tegen me praat hoor ik dat wel gewoon, hooguit iets zachter. En omdat ik een koptelefoon op heb, hoor ik mezelf ook iets minder goed, dus mogelijk praat ik iets harder terug. Nou lijkt dat laatste me geen probleem, aangezien ik eerder hoor dat ik te zachtjes praat dan te hard.
Wat wel is, ik heb alleen zo’n grote over ear koptelefoon. Die valt op als je die opzet. Nog steeds ervaar ik dus een drempel om hem op te zetten en probeer ik het uit te stellen. Want in mijn hoofd denken dan anderen mensen “waarom zet ze die koptelefoon op, die spoort niet”. En ik weet dondersgoed dat dat hun oordelen zijn. Dus langzaam probeer ik niet pas de koptelefoon op te zetten als ik al bijna bij de grens ben.
Maar probeer ik hem juist op te zetten in een omgeving waar ik vermoed dat die grens wel eens snel bereikt kan zijn. Nu nog mijn omgeving leren dat ‘koptelefoon op’ niet automatisch ‘grens bereikt’ betekent. Dat is wat ik deed. De nieuwe betekenis van ‘koptelefoon op’ gaat worden ‘grens voorkomen’.
Zo ging ik laatst met familie bowlen. Leuk… maar wie wel eens in zo’n hal geweest is, die weet ook dat het daar een behoorlijke kakofonie van geluid is. Na een kwartier heb ik de koptelefoon opgezet. ANC aan. En het geluid was een stuk beter te hebben. Daarmee heb ik voorkomen dat ik na een uur overprikkeld, moe en prikkelbaar zou zijn, en was ik daardoor enige tijd later ook nog gezellig toen we met de familie gingen eten.
Nu nog leren om geen last te hebben van mogelijke oordelen van anderen mensen (die ik toch niet ken) die me zien met koptelefoon. Uiteindelijk gaat het om de familie en vrienden om me heen en doet de mening van onbekenden er niet toe. Ze smiespelen maar.
Of zoeken naar van die hele kleine in ear dopjes die ook voor mini oortjes geschikt zijn en nog steeds een goede ANC hebben. Zodat het wat minder opvalt en de drempel wat lager wordt hoop ik.
