Sinds 4 a 5 maanden doe ik mee aan een programma “Voeding Leeft“, een leefstijl programma dat onder andere gebruikt wordt voor MS, maar (mogelijk in iets aangepaste vorm) ook voor oa Reuma en Prikkelbare Darm Syndroom.
Het idee van het programma is dat door dingen in je leefstijl aan te passen je de invloed die de ziekte op je leven heeft kunt verminderen. En om dan gelijk wat uitleg te geven over hoe dat programma in elkaar zit. Het programma duurt een half jaar, waarbij je 5a6 bijeenkomsten hebt (online via Zoom) met per bijeenkomst een onderdeel dat ze eruit lichten om meer aandacht op te richten. Daarnaast is er een online community waar je ervaringen kunt delen met mensen die gelijktijdig met jou hetzelfde programma volgen.

Het programma gaat uit van 4 onderdelen. Voeding, beweging, ontspanning/stress, slapen. De eerste 2 bijeenkomsten gingen vooral over voeding. De 2 andere die ik al gehad heb over beweging en ontspanning/stress. De laatste gaat over slapen, maar die heb ik nog niet gehad. In de bijeenkomst over ontspanning zat een mooi plaatje over stress wat ik graag wilde delen en daarom dus dan maar gelijk over het hele programma schrijf. Voeding is echter een dermate uitgebreid iets, dat ik daar op een later moment een los blog over schrijf.

Beweging

Voor ik bij ontspanning kom. Eerst even over beweging. Want wat ik eigenlijk wel al wist, maar goed was om bevestigd te horen. Beweging is goed. En beweging is nodig. Beweging zorgt er ook voor dat je hersenen actief blijven en helpt ook in het herstel en in het voorkomen van verdere schade. Alles natuurlijk in beperkte mate, volledig herstel / volledig alles voorkomen is waarschijnlijk een illusie, maar helpen doet beweging wel.

Beweging is voor iedereen anders. Sommige mensen met MS kunnen nog meedoen aan marathons, anderen zitten in een rolstoel en zijn daarin beperkter. Maar iedereen kan binnen de mogelijkheden wel nog bewegen. Wat ik vooral hoorde in de bijeenkomst was dat je beter elke dag een beetje kan bewegen, dan 1x per week een hoop en daarna dagen bij moeten komen. Doseren…. Maar wel consistentie. En ook, wees niet te streng voor jezelf. Als bijvoorbeeld 5km te veel is die dag, wees dan blij met de afstand die die dag wel lukt. Daarmee maak je het makkelijker (minder moeilijk misschien) om toch elke dag even wat te doen. Een absolute beginner workout via youtube, Nederland in beweging? Tegenwoordig zijn er in principe opties genoeg.

Die bijeenkomst was voor mij ook weer een reminder om toch te blijven bewegen. En in mijn geval ook vooral te zoeken naar een stok achter de deur. Misschien toch zoeken naar een MS gespecialiseerd fysiotherapeut. Of kijken of ik bij de sportschool waar ik kom een afspraak kan maken met de begeleiding. In principe gaat een sportschool er natuurlijk vanuit dat het ieder zijn eigen verantwoordelijkheid is of je wel of niet komt. Terecht, stel je voor dat ze iedereen achter de vodden moeten zitten. Of zoeken naar een sport / beweegbezigheid die ik leuker vind dan de sportschool die past binnen mijn mogelijkheden. En dat dagelijks een klein ommetje ook goed is. Dat het niet gelijk ‘ver’ hoeft te zijn. Kom ik maar 500m, dan is dat zo.

Ontspanning / stress

Het punt dat bij de laatste bijeenkomst ter sprake kwam. Ontspanning vs stress. Waarbij onder andere de vraag gesteld werd hoe uit stress zich bij je? Krijg je bv hoofdpijn? Wordt je prikkelbaar? Ga je tandenknarsen? Maar, stress kan zich ook op dezelfde manier uiten als MS klachten. Dus waar loop je dan tegenaan als je klachten hebt. Het antwoord op die vraag was vooral “probeer het uit wat er gebeurt als je bewust ontspanning inplant”. Nemen de klachten dan af?

Bovenstaand plaatje kwam ook langs. En die vond ik wel zodanig mooi dat ik die geleend heb (met toestemming). Acute stress houdt in “Help er komt een auto, spring aan de kant”. Dat soort stress. Dingen waar je acuut op moet reageren. Chronische stress is de stress op je werk, de relatie die niet lekker loopt. Je kinderen die niet luisteren en in de problemen komen. Eigenlijk alles waar je over kunt lopen piekeren.

Maar wat ik ook op het plaatje zie is dat te weinig ‘stress’ ook niet goed is. Waarbij je stress dan vooral als prikkels moet zien denk ik. Helemaal links in het groen, te weinig, inactief, ontspannen. Groen doet vermoeden dat het goed is. Maar de woorden inactief en te weinig zeggen duidelijk wat anders. Weinig doen werkt dus ook niet. Dat werd uitgelegd als dat je dan het risico loopt op een zogenaamde ‘bore-out’. De tegenhanger van de burn-out die je helemaal rechts op het plaatje ziet.

Het gele gebied zou dus het optimale gebied zijn. Wel dingen doen, wel je grenzen opzoeken. En daarbij ook accepteren dat je er soms wat overheen gaat en je vermoeid wordt om daarna wel weer even in het groene te zakken en ontspanning te zoeken. Maar alleen maar ontspanning en alleen maar ‘doe maar rustig aan’, dat werkt dus niet.

Ergens had ik dat zelf ook wel al gemerkt, dat als ik toch mezelf bezig hou, dingen blijf doen, en blijf proberen wat ik wel nog kan dat ik me dan uiteindelijk beter voel. Natuurlijk loop je daarbij af en toe tegen de muur aan, want die grens tussen geel en oranje is niet altijd op dezelfde plek. De ene dag kun je meer dan de andere.

Dus vooralsnog is het programma vooral een bevestiging van wat ik al wist, een bevestiging van wat ik proefondervindelijk zelf al gemerkt had ook. Dan kun je zeggen “zonde dat je dan toch meedoet aan dat programma”. Misschien wel ja, maar aan de andere kant. Van anderen horen dat je op de goede weg bent is ook wel fijn. De kans dat ze nog andere nuttige informatie hadden was er namelijk ook geweest.

Bij het onderdeel voeding was dat laatste namelijk wel wat meer aan de orde. Mogelijk komt dat bij het onderdeel slapen ook nog. Maar daar kom ik op een later moment nog op terug.

Meer meer meer:

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.