Hij zei niets. At niets. Maakte geen contact. Met niemand van ons, wat we ook probeerden. Continue oordopjes in. Zich van ons wegdraaien. Ons negeren. En dan?Laten we de patiĆ«nt voor het gemak Teun noemen. Teun was gedwongen bij ons opgenomen. De verwijzer vond dat Teun psychotisch was, dat hij zorg nodig had. Teun dacht …
